آقای دکتربا یک سوال صریح و ساده شروع کنیم. شما FATF را قبول دارید؟

توکلی: خیر

اما خبرآنلاین به نقل از شما تیتر زده «پذیرش FATF با لحاظ تحفظ مصلحت است» برداشت‌ها از این تیتر این است که شما FATF را مصلحت می‌دانید.

توکلی: بحث اصلی که خبرنگار محترم خبرآنلاین با من داشت حول محور مجلس و معترضین به تصمیمات مجلس بود و عده‌ای که مخالف تصویب FATF بودند به نمایندگان نسبت‌های تندی می‌دادند. مثل خیانت و امثال آن. و من گفتم که دادن این نسبت‌ها کار درستی نیست. هر موضوعی که در مجلس مطرح می‌شود، عده‌ای موافق و عده‌ای مخالف هستند. اگر طرفداران یا مخالفان طرح یا لایحه‌ای به مخالفان نسبت‌های این‌چنینی بدهند دیگر کسی جرأت ندارد راحت نظرش را بگوید و این با مردم‌سالاری سازگار نیست. گفتم که این نسبت‌ها گزاف است و نباید گفته شود، از آن طرف هم نباید گفته شود که اینها دلواپسند و امثال آن. این را هم گفتم که در مجلس مثل هر جای دیگری افرادی هستند نفوذی، اما قاطبه نمایندگان این‌گونه نیستند و با حسن نیت رأی می‌دهند؛ بنابراین نباید صحنه مجلس را صحنه خیانت یا خدمت کرد یا براساس موافقت یا مخالفت با طرح یا لایحه‌ای این چنین تقسیم‌بندی‌هایی کرد.

بیشتر بخوانید:

توکلی: مسوولان بانک مرکزی مقابل افزایش قیمت ارز سکوت کردند

در سال 1364 دور دوم ریاست جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای، حضرت امام نامه‌ای نوشتند به مجلس و تغییر نخست‌وزیر را در آن شرایط خلاف مصلحت کشور اعلام کردند؛ و در انتهای نامه نوشتند که این نظر من است و نمایندگان مجلس خود دانند؛ یعنی حکم نفرمودند که نمایندگان وظیفه پیدا کنند، بلکه توصیه کردند. مرحوم آقای آذری قمی در مخالفت با نخست‌وزیری آقای موسوی صحبت کرد و 99 نفر به نخست‌وزیری ایشان رأی منفی دادند. طرفداران آن موقع آقای موسوی و اصلاح‌طلبان امروز جنجال کردند که این 99 نفر ضد ولایت‌فقیه هستند و آنان ناسزاها شنیدند اما از جای در نرفتند. بعد از چند روز به مناسبتی نمایندگان دسته‌جمعی، به خدمت امام رفتند. امام خیلی محکم از 99 نفر حمایت کرد و به نظر من آنان سربلند شدند و موضعشان تاریخی شد. از افرادی هم که به آقای میرحسین موسوی رأی داده بودند هم حمایت کرد و فرمودند مجلس جای همین حرف‌هاست. جای موافق و مخالف است. شما نباید به خاطر آرایی که می‌دهید یکدیگر را تخطئه کنید. امام فرمودند حالا چه می‌کنید؟ آیا مخالفان چوب لای چرخ دولت می‌گذارند تا شکست بخورد برای اثبات ادعایشان؟ یا موافقان دولت عیب‌های دولت را لاپوشانی می‌کنند برای درست نشان دادن تصمیمشان؟ باید خدایی تصمیم گرفت.

در مجلس نهم نیز یک بار حضرت آقا نمایندگان سرشناس مجلس را جمع کرد و به آن‌ها توپید و به آقای لاریجانی گله کرد که چرا نمایندگان دو دو می‌کنند تا رئیس‌جمهور نتواند حرفش را بزند. ما معتقد بودیم که حضرت آقا با صحبت‌های احمدی‌نژاد موافق نبودند اما از اینکه مجلس نگذاشت او حرفش را بزند خیلی ناراحت شدند.

ضمن آن خبرنگار از من پرسید که نظر شما راجع به FATF چیست؟ من گفتم که کاری که مجلس نموده و با تحفظ آن را پذیرفته مشروط بر آن است که این کار در کنوانسیون نفاذ داشته باشد. FATF یک سری قواعدی دارد که قابل دفاع است و یک سری قواعدی دارد که از نظر ما قابل دفاع نیست. اگر بتوانیم از حق شرط و حق تحفظ استفاده کنیم در آن صورت پذیرفتنی است. انعکاس مصاحبه این شد که من FATF را قبول دارم و بحث اصلی تحت شعاع قرار گرفت.

پس با این اوصاف به نظر شما ایراد FATF چیست؟

توکلی: یکی از روش‌های آمریکا برای اداره جهان جعل قواعدی است که به جهان‌داری او کمک کند و دولت‌های آزادی‌خواه و استقلال‌طلب را تحت شعاع قرار دهد. FATF یکی از آنهاست که ملزم می‌کند کشورهای عضو اطلاعات شفاف را مبادله کنند؛ اما در تعریف‌ها اختلاف‌نظر هست. مثل تعریف تروریسم و پولشویی. ما در قانون اساسی داریم کسانی که با متجاوز خارجی می‌جنگند یا کسانی که برای آزادی ملت‌ها جنگ می‌کنند تروریست نیستند. اگر چه مسلح باشند.

اما نمایندگان می‌گویند FATF را مشروط پذیرفتند.

توکلی: نمایندگان برای اینکه قانون اساسی را رعایت کرده باشند، چاره را در این دیدند که در ماده‌های مربوط به تروریسم موضوع را براساس قانون اساسی تعریف کنند؛ اما FATF تحفظ پذیر نیست. تحفظ آنجا پذیرفته می‌شود که هدف و موضوع FATF را نقض نکند. در کنوانسیونی که قبلاً تصویب شده آمده است که حق تحفظ اگر ناقض موضوع یا هدف کنوانسیون باشد مورد قبول نیست.

اینها می‌گویند که کار شما موضوع FATF را نقض می‌کند و این پذیرفته نیست. حتی در نامه‌ای که بعد از امضای FATF توسط آقای طیب نیا داده‌اند به صراحت گفته‌اند شما باید نقض‌هایی که در مصوبه‌تان راجع به این کنوانسیون است برطرف کنید از جمله به قدر کفایت تأمین مالی تروریست‌ها را جرم انگاری کنید. شامل حذف استثناهایی که قائل شده‌اید از جمله تلاش برای پایان اشغال خارجی، استعمار و نژادپرستی. اینها را ما استثنا کرده‌ایم، آنها می‌گویند که باید این را بردارید از مصوبه‌تان. استدلالشان هم این است که شما حدود FATF را محدود کرده‌اید؛ می‌گویند وقتی برای کسانی که برای آزادی و رفع اشغال می‌جنگند استثنا قائل می‌شوید موضوع را تنگ می‌کنید و شمول آن را پایین می‌آورید و این با کنوانسیون نمی‌خواند.

 اما گفته می‌شود اگر FATF را نپذیریم محدودمان می‌کنند...

توکلی: ما از ترس مرگ نباید خودکشی کنیم. FATF به ما می‌گوید از کارهایی که ما به طور مسلم وظیفه خود می‌دانیم دست بکشیم. اگر ما FATF را بپذیریم آیا رابطه‌ آمریکا با ما بهتر می‌شود؟ آیا آمریکا مشکل دیگری با ما نخواهد داشت و بهانه‌ای دیگری را دست نمی‌گیرد؟ آقای ظریف وزیر محترم خارجه می‌گوید ما تضمین نمی‌دهیم که مانند برجام اگر ما FATF را بپذیریم چه می‌شود، بلکه اگر نپذیریم محدودیت بر ما شدیدتر می‌شود. واقعاً ساده‌اندیشی است که کسی تصور کند این آمریکایی که حداقل در این سه چهار سال خودش را به خوبی نشان داده، اگر ما FATF دیگر بهانه‌گیری نمی‌کند و همه‌چیز حل می‌شود. من این اعتقاد را ندارم. بلکه معتقدم اگر این بهانه را از آمریکا بگیرید بهانه دیگری پیدا می‌کند. البته ما نباید بیهوده بهانه دست دشمن بدهیم اما اینجا پذیرش ما به معنای زیر پا گذاشتن قانون اساسی و تکالیف دینی تعهدات انسانی ماست. اگر چیزی را خلاف انسانیت و اسلامیت و استقلال ایران بدانیم نباید زیر بار برویم، حتی اگر آمریکا بهانه‌جویی کند.

الان که موضوع جور دیگری است بدین معنا که این دولت آمریکا با صراحت اعلام کرده است که من زندگی را بر مردم ایران سخت می‌کنم تا نظام را ساقط کنیم. دیگر بحث از تفاهم بر سر یک کنوانسیون نیست. با تصور کوتاه آمدن آمریکا نباید آن را بپذیریم، این غلط است این دلیل نارسا و دروغ است و مسلم بهانه دیگری می‌گیرد. اخیراً مصاحبه بی‌بی‌سی با دیوید لوئیس، دبیر اجرایی FATF در رسانه‌های ما منتشر شده است. دیوید لوئیس در پاسخ به خبرنگار بی‌بی‌سی که از او پرسید آیا تضمینی وجود دارد که ایران با اجرای خواسته‌های FATF از فهرست سیاه آن خارج شود، گفت: «هیچ تضمینی برای خارج کردن ایران از فهرست سیاه وجود ندارد و ایران باید استثناهایی که برای برخی گروه‌ها در نظر گرفته را بردارد!»؛ یعنی همین حق شرط و حق تحفظ بی اثر است.

آنها تا ما را خلع سلاح نکنند دست نمی‌کشند؛ بنابراین من که می‌گویم FATF را قبول ندارم و اگر شرط می‌پذیرفتند مصلحت بود. هر دو جمله من درست است؛ یعنی اگر می‌توانستیم مشروطشان کنیم عیب نداشت. محاسنی داشت ولی وقتی نمی‌توانیم مشروطشان کنیم نباید بپذیریم و راه‌های دیگری نیز هست که بتوان هزینه را پایین آورد و به کاهش هزینه فکر کنیم و حفظ استقلال و اینکه دشمن ما دست از هیچ اقدامی بر نمی‌دارد تا اینکه ما را تسلیم خودش کند و مجدداً مثل زمان رژیم دست نشانده، منابع ملی ما را چپاول کند.